Dünya Yanarken Ne Yapıyoruz?

Bir psikoloğun iç dökümü

Dünya yanıyor…

Bir yanda savaşlar, bombalar, yerinden edilen hayatlar, korkudan gözleri kocaman açılmış çocuklar…

Bir yanda açlık, susuzluk, temiz suya ve hijyene erişemediği için can veren insanlar…

Bir yanda sokaklarda kaybolan, sessizce yitip giden dostlarımız…

Ve bir yanda, göz göre göre yapılan adaletsizlikler…

Aylarca hatta yıllarca çözülemeyen, çoğu zaman görmezden gelinen gerçekler.

Verilen emeklerin bir korku iklimiyle susturulduğu, bastırıldığı bir çağda yaşıyoruz.

Böyle zamanlarda, “Elimizden bir şey geliyor mu gerçekten?” diye soruyorum kendime.Cevabım çoğu zaman ya hayır oluyor ya da elimden ne gelebileceğini bilemiyorum.

Bu düşünceler kafamda dönerken birden kendimi buluyorum:

Bir çocuğa oyuncaklarını toplamayı hatırlatırken.

Başka bir çocuğun sınav kaygısını anlamlandırmaya çalışırken.

Bir aileye sevgi dilini keşfetmelerini önerirken…

Bir başkasına, çikolata sınırını nasıl koyacaklarını anlatırken.

O anlar bazen tüm bu yaşananların gölgesinde küçük, önemsiz ve yersiz geliyor.Dünya bu kadar yanıyorken biz burada ne yapıyoruz?

Ama sonra içimdeki başka bir ses devreye giriyor:

Bu mesleğe neden başladığını hatırla.

Hayal ettiğin kelebek etkisini…

Küçük bir dokunuşun bile nelere vesile olabileceğini…

Belki bu dünya için çok büyük şeyler yapamıyorum.

Ama bir çocuğun yanında olabiliyorum.

Bir ailenin, sevgiyi biraz daha anlayarak yaşamasına eşlik edebiliyorum.

Bir yetişkinin sağlıklı temellerle büyümesine katkı sunabiliyorum.

Ve belki de bu dokunuşlar başka kalplere, başka evlere, başka çocuklara ulaşıyor.

Hayatta olduğum yıllarda, özellikle son yıllarda,

Mutlu hissetmenin utancını,

Kahkahalarımın vicdan azabını,

Kendimi güvende hissetmenin suçluluğunu yaşadım.

Ama yine de dileğim şu:

Mutluluğun suç değil,

Kahkahanın yankılanmaktan korkmadığı,

Güvende olmanın bir ayrıcalık değil hak olduğu

Günlerin gelmesi.

Ve biz o günler gelene kadar, elimizden gelenin en iyisini yapmaya devam edeceğiz.Bir çocuğa, bir aileye, bir hayata daha umut olmaya çalışarak.